Yavaşça kalemin kulağına eğilip dedim ki; bir an dahi HAKK`ı ve haklıyı yazmasan, seni kırarım…

Sonra yine yaradan rabimin adı ve milletime sadakat için yazmaya başladım…

Biliyormusunuz… 30 Haziran Azerbaycan`da `Sevgililer Günü` olarak kutlanmaktadır.

Niye mi?

Bunu anlamanız için `20 Yanvar` yani `20 Ocak` tarihine gitmemiz lazım!

Kara Ocak, yani Azerbaycan Türkçesi ile  `Qara Yanvar` veya 20 Ocak faciası...

Bu tarih aslında sadece Azerbaycan`ın değil SSCB bloğundaki diğer bütün Türk devletlerinin bağımsızlığa giden yolun en önemli günlerinden biridir.

1990 Ocağının  19'unu 20'sine bağlayan gece Sovyet Ordusu'nun Azerbaycan başkenti Bakü'ye girmesiyle Azerbaycan Türkü`ne yönelik  bir katliam oldu.

Bu katliamında asıl nedeni yine ermenilerdi!

Bu katliamı yapan Rus`ya gerekçesini `ermeniler katlediliyor, onları kurtarmaya , bölgeye huzur getirmeye gidiyoruz` diye dünyaya sundu.

Oysa hakikat hiçte öyle değildi!

Ermenilerin  her geçen gün  Azerbaycan topraklarında  artan talepleri karşısında halk  tepki göstermiş ve haklı bir şekilde yürüyüşler düzenlemişlerdi.

Buna misilleme olarak ermeniler ülkelerinde  yaşayan çok sayıda Azerbaycan Türk`ünü zülmederek ve  kan akıtarak  kovulmuştu.

İşte o tarihlerde `bu gölge benim, ben ne dersem o olur` dercesin insiyatif alan Sovyet Ordusu Bakü'ye girerek karşısına çıkanlardan  143 kişiyi kanlı bir biçimde şehit etmiştir.

Ama aynı Sovyet nedense ermenilerin sürgün ettiği, katliam yaptığı Azerbaycan Türk`ü için bir insiyatif almamıştı.

(Hayır yalnış cümle kurdum… almıştır ama ermenilerin yanında olup Azerbaycan Türkü`ne karşı katliamlara ortak olma şeklinde almıştır.)

İşte o 143 şehidin yaktığı ateş Azerbaycan Türk`ünün büyük tepkisine sebep olmuş ve hürriyete giden yolun başlangıcını sağlamıştı.

Kara Ocak katlimlarında şehit olan Azerabaycan Türkleri`nin haklı isyanı dalga dalga yayılmış ve diğer Türk devletlerinide etkilemiş, onlarda da hürriyet meşalesini yaktırmıştır.

Ve bu olay yıllarca hürriyetini bekleyen Türk Devletlerinin Sovyet yönetiminin topluca reddini ve Sovyetler Birliği'nin çöküşünü hızlandırmıştır.

Sonunda 5 devletimiz hürriyetine kavuşmuştur.

Bugün bu olayın üzerinde 25 yıl geçmiş durumda.

Azerbaycan Türk`ü hürriyetine giden yolun kahramanlarını her yıl anmak için şehitliğine koşmakta ve oraya karanfiller bırakmakta, dualar etmektedirler.

Gelelim Azerbaycan`daki Sevgililer gününe!

Birgün yolunuz Bakü`ye düşerse ve şehitliği ziyaret etmek isterseniz orada bir mezar taşı göreceksiniz ve o mezar taşında karı koca resmini yan yana göreceksiniz.

Bu resim Farize ile İlham`ın resmidir!

Tarih 20 Ocak 1990 Ruslar Azerbaycan`ı işgal için ülkeye tanklarla giridiğinde bu sırada yeni evli olan İlham bu duruma karşı koyar ve şehit olur...

Onun şehit olma haberini alan eşi Farize bu acıya dayanamaz ve kederinden intihar eder...

'İntihar günahtır' diye bilirsiniz, `keşke etmeseydi` diyebilirsiniz ama sevgili uğruna bunu yapanada ayrıca bir saygı ve derin bir sevgi duymak zorundasınız.

İşte bu intihardaki derinliği anlayan Azerbaycan Türk`ü ogün bugündür onların evlilik günü olan 30 Haziran`ı   ülkede sevgililer günü olarak kutlamaktadırlar.

Sömürge devletlerinin bize empoze ettiği `14 Şubat`ı sevgiler günün` olarak kutlayanlara bir de bu açıdan hatırlatırlarmak istedim sevgi denen o mukaddes şeyin bedelinin ne olduğunu.

Beni anlayanların, 20 Ocak`ın yas merasimi yanında aynı zamanda Türk Dünyası`nın buluşma gününün başlangıcı olduğunun iyi idrak edilmesini ve şehitlerimizin ruhlarına fatihalar okumasını dilerim.

Eğer ogün vatan ve hürriyet uğruna ölüme seve seve gidip şahadet şerbeti içerek sevgiliye kavuşan şehitlerimiz olmasaydı, bugün biz başka bir tarihi yaşıyor olacaktık.

20 Ocak karanfillerin  ağladığı ve fakat hürriyetin doğduğu gündür.

Bence bu gün tüm Türk Dünyası`nda `Türk Dünyası`nın Buluşma Günü` olarak kabul edilmeli ve resmi anım günü olarak şehitler yad edilmelidir.

Allah bu millete bir daha 20 Ocak yaşatmasın, karanfilerini ağlatmasın.

Şehitlerimizin ruhları şad olsun!